چقدر سخته تو چشم كسي كه تمام عشقت روازت گرفته وبه جاش يه زخم هميشه به قلبت هديه داده زل بزني وبه
جاي اينك لبريز بشي از نفرت و كينه حس كني هنوزم دوستش داري
چقدر سخته سرت و باز رو ديواري تكيه بدي كه يه بار زير آوارغرورش تمام وجودت خورد شده
چقدر سخته وقتي پشتت بهشه دونه هاي اشك گونه هاتو خيس كنه اما مجبور بشي بخندي تا نفهمه كه دوستش
داري
چقدر سخته گل آرزو هاتو تو باغ كسی ديگه اي بيني و آن وقت آروم زير لب بگي گل من باغجه نو مبارک
