نمیدانم پس از مرگم چه خواهد شد …
نمیخواهم بدانم کوزه گر از خاک اندامم چه خواهد ساخت …
ولی بسیار مشتاقم …
که از خاک گلویم سوتکی سازد …
گلویم سوتکی باشد به دست کودکی گستاخ و بازیگوش …
تا که پی در پی دم گرم خویش را بر گلویم سخت بفشارد ….
و سراب خفتگان خفته را آشفته تر سازد …
تا بدین سان بشکند دائم سکوت مرگبارم را …
